Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Conferam avum tuum Drusum cum C. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Duo Reges: constructio interrete. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt.

Bork: Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
An eiusdem modi?: Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis;
Bork: Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?

Hic nihil fuit, quod quaereremus.
Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem.
Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.
Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est.

Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando;

Eaedem res maneant alio modo.

Haec dicuntur inconstantissime. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides.

Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.
Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;
Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus?

Si vero id etiam explanare velles apertiusque diceres nihil
eum fecisse nisi voluptatis causa, quo modo eum tandem
laturum fuisse existimas?

Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.

Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Quae contraria sunt his, malane? Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.